نمیدونم تاحالا جایی گفته بودم یا نه...اما مطمینم اعتراف کردم به اینکه اولین مشوق من برای ادامه وبلاگ نگاریم علاقه ام به خونده شدن و دیده شدن بود...
این روزا بیشتر اینستام یا جاهای دیگه...یکی از دلایلش میتونه خونده شدن باشه اما دلایل مهم تری هم داره....
مثلا اینکه هر وقت میام اینجا یاد خانواده از هم پاشیده بلاگفایی ها میفتم و یاد دوران خوش پرنده ام....یا مثلا اینکه سیستمم خرابه و بلاگ اسکای محیطی مناسب اومدن با گوشی نیست و ....دلایل دیگه...
دلیل زیاد هست برای کم نوشتن توی وبلاگ....اما دلیل نیست برای کم خوندن وبلاگ...
امروز سر زدم به وبلاگ های قدیمی...به وبلاگ نویسایی ک میخوندمشونو و لذت میبردم...
حالم خوب شد....
با خودم گفتم...شاید وبلاگ نگاری نه....اما وبلاگ خوانی آری :)